“𝐃𝐞 𝐃𝐮𝐢𝐭𝐬𝐞𝐫𝐬 𝐡𝐞𝐛𝐛𝐞𝐧 𝐭𝐰𝐞𝐞 𝐟𝐨𝐮𝐭𝐞𝐧 𝐠𝐞𝐦𝐚𝐚𝐤𝐭. 𝐓𝐞𝐧 𝐞𝐞𝐫𝐬𝐭𝐞 𝐡𝐢𝐞𝐥𝐝𝐞𝐧 𝐳𝐞 𝐚𝐥𝐥𝐞𝐬 𝐛𝐢𝐣. 𝐓𝐞𝐧 𝐭𝐰𝐞𝐞𝐝𝐞: 𝐢𝐤 𝐯𝐨𝐧𝐝 𝐝𝐞 𝐝𝐨𝐜𝐮𝐦𝐞𝐧𝐭𝐞𝐧.” (𝐁𝐞𝐧𝐣𝐚𝐦𝐢𝐧 𝐅𝐞𝐫𝐞𝐧𝐜𝐳)
Op 7 april 2023 overleed Benjamin Ferencz. Hij werd 103 jaar. En tot op die dag streed hij voor internationaal recht. Hij was één van de eerste juristen die zich bezig hield met oorlogsmisdaden. En dat in een tijd dat er een enorme oorlog gaande was. Hij werd uiteindelijk hoofdaanklager bij het Neurenberg tribunaal. Die oorlogsmisdadigers uit de Tweede Wereldoorlog berechtte.
Benjamin vocht tijdens de oorlog mee in Europa en hij had voor zichzelf een tactiek ontwikkeld. Als ze één van de kampen binnen waren gedrongen en hadden bevrijd, rende hij als eerste naar de kantoren toe. Om zoveel mogelijk documenten, en dus bewijsmateriaal, te verzamelen.
Nadat Europa was bevrijd, wilden de geallieerden de oorlogsmisdadigers berechten. Dat was ook een grote wens van Benjamin, die als advocaat werkzaam was in Amerika. Hij kreeg de taak om al het gevonden bewijsmateriaal te onderzoeken.
Op een dag kwam hij een lijst tegen, waarop de moorden van honderdduizenden mensen stond. Hij pakte zijn rekenmachine en telde alle getallen bij elkaar op. Toen hij op een miljoen zat, stopte hij ermee. Het werd hem teveel.
Inmiddels had hij genoeg bewijs om de misdadigers te straffen. Dus hij stapte naar zijn leidinggevende toe en gaf dit aan. Maar die zei resoluut nee. Geen tijd. Geen budget. Daarmee is de kous afgedaan.
Benjamin werd boos. Dat kun je misschien wel begrijpen. Hij heeft alle bewijzen in handen, ze mochten hier niet mee weg komen. Hij ging de strijd aan, naast zijn werk. In zijn vrije tijd.
Zijn allereerste zaak was geboren. Hij werd meteen hoofdaanklager van het allergrootste moordproces uit de geschiedenis.
De rest van zijn leven heeft Benjamin gevochten voor gerechtigheid. Om ervoor te zorgen dat misdaden zoals die in de Tweede Wereldoorlog hebben plaatsgevonden, nooit maar dan ook nooit meer herhaald worden.
Het Internationaal Strafhof in Den Haag was dan ook zijn initiatief.
Een diep, diep respect heb ik voor deze man en zijn levenslange strijd. Door mee te vechten in de oorlog is er bij hem een missie ontstaan die zo diep zat, dat hij het nooit meer heeft los kunnen laten. En gelukkig maar. We hebben namelijk ontzettend veel aan hem te danken.